Համո Սահյան Մայրամուտ
Սարն առել վրան ծիրանի մի քող,
Ննջում է կարծես ծաղկե անկողնում,
Անտառն արևի բեկբեկուն մի շող
Ծոցի մեջ պահել ու բաց չի թողնում:
Ժայռի ստվերը գետափին չոքել,
Վիզը երկարել ու ջուր է խմում,
Հովն ամպի թևից մի փետուր պոկել,
Ինքն էլ չգիտի,թե ուր է տանում:
Քարափի վրա շողում է անվերջ
Ոսկե բոցի պես թևը ծիծառի…
Կա՛նգ առ, հողագու՛նդ, քո պտույտի մեջ
Թող մայրամուտը մի քիչ երկարի:
1.Դուրս գրիր անծանոթ բառերը և բացատրիր:
2.Առանձնացրո՛ւ քեզ ամենից շատ դուր եկած տեսարանը և հիմնավորի՛ր ընտրությունդ:
Այն շատ սիրուն է։ 3. Քո տեսած մայրամուտը ինչո՞վ է նման այս բանաստեղծության մեջ ներկայացված մայրամուտին:Շատ սիրուն է,և շատ լավ տեքստ է։
4. Օրվա ո՞ր պահն ես ավելի շատ սիրում: Պատմիր այդ մասին 5-10 նախադասությամբ:Ես շատ սիրում եմ մայրամուտը։Այն շատ սիրուն է։Ես սիրում եմ երեկո։ Այն երեկոի վերջ է։Ամռան երեկոն զով է և հաճելի։
Լրացուցիչ առաջադրանք
Ֆոտոխցիկի օգնությամբ նկարիր մայրամուտի տարբեր պահերը և ֆոտոշարի տեսքով ներկայացրու:
Անցած դասերին մենք ծանոթացանք Վիլյամ Սարոյանի հետ։Ոչ, մենք չենք տեսել նրան անձամբ, բայց մենք կարողացանք կարդալ նրա ստեղծագործությունները։ Մենք կարդացինք <Ծիրանի ծառը>,Առաջին օրը դպրոցում։ Ես շատ հավեսով կարդացի Առաջին օրը դպրոցում պատմվածքը։ Ինձ շատ դուր եկավ փղի հում մսի կատակը։Վիլյամ Սարոյանը շատ հետաքրքիր երեխա է եղել։
Ես կուզեի ունենալ այդպիսի ընկեր։
Դավիթ Մալխասյան 